Çiçek Türleri 20

AYI PENÇESİ

Taşkırangiller familyasındandır. Anayurdu kesin olarak bilinmeyen ve Eski Yunanca’daki ‘parlak olmayan’ sözcüğünü bilimsel adında taşıyan bitki cinsinin 30 kadar doğal türü, Asya ve Kuzey Amerika anakaralarında yetişmektedir. Bunlar, 2075 cm. kadar boylanabilen çok yıllık dayanıklı çalımsı ya da çalılardır. Sürgünleri dikine gelişen bu türlerin 35 yaprakçıktan oluşan bileşik yeşil yapraklarının kenarları ince dişlidir. Bu yapraklar sonbaharda meşe ve akçaağaçlarla aynı zamanda sararıp bronz renge dönüşürler. Astilbelerin yüzlerce minik çiçeği, kuştüyünden oluşmuşa benzeyen hoş başakları meydana getirir. Bu başaklar, bitkinin yeşil

renkli yaprakları vardır. Bitkinin, yaz başında açıp neredeyse sonbahar başına kadar açılmış olarak kalan çiçekleri, sürgünlerin tepesinde 60 cm. uzunlukta fırçaya benzer başaklar halindedir. Bu çiçekler, haziran ve temmuz aylarında krem ve açık yeşilin ilginç bileşimi olan renkleri taşır. Daha sonra sarı ve mavinin pastel tonlarına dönüşür. Genel görünüşüyle, yaprak ve çiçekleriyle çok hoş bir bitki olan ayı pençesi, bahçelerde özellikle bordürler ve yaya yolları boyunca güzel bir görüntü oluşturur.

İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ

Ayıpençesi bitkisi, kesenkes bol güneşli ve açıklık ortamlarında yetiştirilmelidir. Bitki, kışın soğuk olmayan ve ıslak kalmayan, organik madde yönünden zengin bitek topraklarda çok iyi gelişir. İlkbahar sonlarında doğrudan doğruya bahçe toprağına 60′ar cm’lik aralıklarla ekilen tohumlarıyla üretilen bitki, daha sonra kökünden bölünüp sonbahar ortası ile ilkbahar başı arasındaki dönemde aynı aralıklarla bahçe toprağına gömülüp çoğaltılabilir. Üretimi kolay ve bakımı oldukça zahmetsiz bir bitki olan ayıpençesi, kendi döktüğü tohumlarla da çoğalabilir.



ATEŞ ÇİÇEĞİ

Ballıbabagiller familyasındandır. Şifalı etkileriyle çok yakından tanıdığımız adaçayı bitkisinin yakın akrabası olup anayurdu Brezilya’dır. 1800′lü yılların başlarında İngiltere’ye getirilmiş ve oradan çiçekler dünyasına tanıtılmıştır. Ateşçiçeği, dikine gelişen ve 30-50 cm. kadar boylanabilen çalımsı ya da çok yıllık otsu bitkidir. Ama birinci yılının sonunda bozulduğundan, çoğu kez bitkiye bir yıllık işlemi uygulanır. Yeşil renkli köşeli gövdesi, çok dallı sürgünleri vardır. Oval biçimli kenarları dişli, sivri uçlu, yeşil renkli yaprakları 7 cm. kadar uzunlukta olabilir. Yaz başlarında sonbahara kadar sürekli açan parlak kırmızı renkli, borumsu biçimli gösterişli çiçek salkımlarındaki

bir görüntü oluşturan dalya yıldızçiçekleri, bahçelerde kendilerine ayrılan çiçek tarhlarında çok güzel dururlar. Ayrıca evlerin balkonlarında plastik saksılar içinde de yetiştirilebilirler.

İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ

Besince zengin, nemli ama suyu iyi akıntılı (süzek) bahçe topraklarını ve bol güneşli ortamları seven ateşçiçekleri, hafif gölge yerlerde de iyi gelişir. Bitki makul düzeyde sulanır. Ama, yazın sıcak ve kurak havalarda bitkiye verilen su miktarı artırılmalıdır. Ateşçiçekleri tohumuyla çoğaltılır. İlkbaharda 1618 derece sıcaklıklarda sıcak yastıklara ekilen tohumları 14 günde çimlenir. Bitkinin fideleri yeterince gelişince ve toprak ısındığında, bu fideler bahçelerdeki yerlerine şaşırtılarak sıra üzerinde 30′ar cm. aralık bırakılarak dikilir.



ASTİLBE’LER

Taşkırangiller familyasındandır. Anayurdu kesin olarak bilinmeyen ve Eski Yunanca’daki ‘parlak olmayan’ sözcüğünü bilimsel adında taşıyan bitki cinsinin 30 kadar doğal türü, Asya ve Kuzey Amerika anakaralarında yetişmektedir. Bunlar, 2075 cm. kadar boylanabilen çokyıllık dayanıklı çalımsı ya da çalılardır. Sürgünleri dikine gelişen bu türlerin 35 yaprakçıktan oluşan bileşik yeşil yapraklarının kenarları ince dişlidir. Bu yapraklar sonbaharda meşe ve akçaağaçlarla aynı zamanda sararıp bronz renge dönüşürler. Astilbelerin yüzlerce minik çiçeği, kuştüyünden oluşmuşa benzeyen hoş başakları meydana getirir. Bu başaklar, bitkinin

bilimsel adını yadsıtmayan şekilde parlak değil mat olup renkleri kırmızı, kızıl, pembe, şarabi, leylak ya da beyazdır. Astilbe bitkileri çiçek bahçelerindeki gölgelik köşelerde, ağaç altlarında ve duvar diplerinde, 35′lik gruplar halinde yetiştirilerek bordürlerde ve yaya yolları boyunca güzel dururlar. Çiçekleri tam açmadan önce kesilirse, uzun süre dayanan makbul kesme çiçeklerden sayılır ve ayrıca kurutulup çiçek düzenlemelerinde kullanırlar.

İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ

Astilbeler gölgelik ve serin ortamları, her türden gübreyle içeriği zenginleştirilmiş kum ile kil karışımı bitek, derin ve nemli toprakları sever. Yaz mevsiminde havalar çok sıcak ve kurak ise, bol bol sulanmaları gerekir. Astilbe bitkileri tohumlarıyla ya da kökünden bölünerek çoğaltılır. Tohumları, ilkbahar ya da sonbaharda doğrudan doğruya bahçedeki yerlerine ve 3040′ar cm. aralıklarla ekilir. İstenirse solmuş çiçekleri bahçedeki toprağa bırakılarak dökülen tohumlarıyla bitki orada çoğaltılabilir. Astilbe bitkilerinin, üç yılda bir kökünden bölünerek ayrı ayrı yerlere ekilmesi de gerçekten iyi sonuçlar vermektedir.



ASTER YILDIZÇİÇEĞİ

Bileşikgiller familyasındandır. Anayurdu bilinmeyen ve Eski Yunanca’da ‘yıldız’ anlamına gelen Aster sözcüğünü bilimsel adında taşıyan bitki cinsinin Asya, Avrupa, Afrika ve Amerika anakaralarında yetişen 300-500 dolayında türü bulunduğu ÖNE sürülmektedir. Bunlar, 25-120 cm. boy-bilen çok yıllık dayanıklı otsu bitkilerdir. Dikine uzayan sürgünlerinin üzerinde almaşık dizili, gri-yeşil renkli ve mızrak birimli yaprakları vardır. Yaz ortalarında başlayıp sonbahar mevsiminin ortalarına kadar açan yıldız biçimli bileşik çiçeklerinde, çevredeki çiçekleri mavi, lavanta mavisi, mor, şarabi pembe ve beyaz renklerde; ortadaki tütsü çiçekleri ise altın rengi olur. Aster yıldız çiçegi, bahçelerdeki çiçek tarhlarında çok güzel durur ve makbul kesme çiçeklerden sayılır.

kenarları ince dişli yaprakları vardır. En hafif çiy, kırağı ve yağmur damlası yaprakların üzerinde kalıp parıldar. Mayıs ayında açmaya başlayan saman rengi küçük çiçeklerden oluşan yoğun çiçek salkımları, bitkinin tepesinde yaz boyunca açık kalır. Aslanpençesi bitkisi, bahçelerde toprağını yüzeyini örtüp kaplamak üzere yeğlenip yetiştirildiğinde çok dekoratif bir görüntü sağlar.

İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ

Aster yıldızçiçeği bol güneşli ortamları sever: ancak hafif gölgelik yerlerde bile iyi gelişir. Bitkinin yeğlediği toprak tipi, iyi yanmış çiftlik (ahır) gübresi ve kompozit ile organik madde yönünden zenginleştirilmiş bitek. nemli, kum ile kil karışımı gevşek topraklardır. Aster yıldızçiçeğinin tohumuyla üretiminde, bitkinin tohumları ilkbahar mevsiminde, bodur türler 30′ar cm. ve yüksek boylu türler 60′ar cm. aralıklarla ekilir. Kökleri zamanla hasırlaştığından bitkinin üç yılda bir kökünden bölünmesi gereklidir. Bu bölme işlemi de ilkbaharda yapılır ve kökün çürüyen ortadaki parçaları çıkarılır, çevresindeki kökler yeni bitkilerin dikiminde kullanılır ve bitki böylece çoğaltılabilir. Çok yıllık çiçek bahçelerinin vazgeçilmez çiçeği, üretimi ve bakımı kolay bir bitki olan Aster yıldızçiçeği, sıcak ve kurak havalarda bolca sulanma-lı, toprağı kesinlikle kuru bırakılmamalıdır.



ASLANPENÇESİ
(Diğer adı: Fındıkotu)
Gülgiller familyasındandır. Anayurdu kesin olarak bilinmeyen Alchemilla cinsi bitkilerin Asya, Avrupa ve Kuzey Amerika anakaralarında yetişen 30 kadar türü bulunmaktadır. Bunlardan kökeni Anadolu olan A. mollis türünü kitabımıza örnek olarak alıyor ve kısaca Aslanpençesi diye adlandırıyoruz. 50 cm’e kadar boy atabilen aslanpençesi çokyıllık dayanıklı, rizomlu otsu bitkidir. isteklerine uygun koşullarda yetiştirildiğinde çevresine doğru iyice genişleyerek gelişen bitkinin enine ve boyuna uzayan tüylü, sağlam sürgünleri; bu sürgünler üzerinde yer alan 7-11 parçalı, dairemsi veya böbrek biçimli, açık yeşil ya da mavi-yeşil renkli

kenarları ince dişli yaprakları vardır. En hafif çiy, kırağı ve yağmur damlası yaprakların üzerinde kalıp parıldar. Mayıs ayında açmaya başlayan saman rengi küçük çiçeklerden oluşan yoğun çiçek salkımları, bitkinin tepesinde yaz boyunca açık kalır. Aslanpençesi bitkisi, bahçelerde toprağını yüzeyini örtüp kaplamak üzere yeğlenip yetiştirildiğinde çok dekoratif bir görüntü sağlar.

İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ

Aslanpençesi güneşli, yarıgölge ya da gölge ortamlarda ve nemli olmak koşuluyla her tipteki toprakta çok iyi gelişir. Üretimi, başlangıçta sonbaharın ortalarından ertesi ilkbaharın başlarına kadar 50′şer cm. aralıklarla ekilen tohumlarıyla yapılır. Daha sonra bitki rizom kökünden bölünerek bahçe toprağına yukarıda belirtilen dönemde ve aynı aralıklarla dikilerek çoğaltılabilir. Ayrıca bitki, tohum dökerek kendiliğinden de çoğalır. Öyle ki, kimi zaman istenmeyen şekilde de çoğalıp sıklaştıgından aslanpençesi bitkileri sonbaharda sararıp kahverengileşmeye başladığında köküne yakın yerden kesilerek elden çıkarılır. Aslanpençesi, üretimi kolay ve bakımı zahmetsiz olan bitkilerdendir.



ASLANAĞZI

Sıracagiller familyasındandır. Anayurdu Akdeniz Havzası ülkeleri olan Aslanağzılar, Kuzey Yarımküre’nin pek çok yerin de yetiştirilmektedir. Aslanağzılar, sürgünleri dikine gelişip 20120 cm. kadar boylanabilen bir ya da ikiyıllık otsu bitkilerdir. Ancak bu bitkiye biryıllık bitki işlemi uygulanmakladır. Bodur, orta ya da yüksek boylu türlerinden pek çok melez çeşitleri elde edilmişrir. Uzun şeridimsi hoş görünüşlü yaprakla n ile yaz aylarında sarı, turuncu, kızıl, kırmıa, pembe ve mor renkler ile bu renklerin çeşidi tonlarını taşıyan ve 40′ın üzerinde renk tonuyla açan hafif ama hoş kokulu ilginç çiçekleri vardır. Bitkinin sürgünlerinin ucunda başak şeklinde alttan başlayıp üste doğru açan çok

sayıdaki çiçekleriyle oynamayı rocuklar çok severler.

Bu çiçeklerin taçyaprakları parmakların arasına alınıp sıkıldığında “canavar ağzı” gibi açılır ve bırakıldığında yeniden kapanır. Bodur aslanağzı bitkileri 1025 cm., orta boyluları 4560 cm. ve yüksek boylu olanları 90120 cm. kadar olabilirler. Bodur aslanağzılar çiçek tarhlarında, orta ve yüksek boylu olanları bahçe bordürlerde çok güzel dururlar. Aslanağzılar kesme çiçek olarak buket ve çelenklerde kullanılır.

İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ

Aslanağzı bitkisi güneşli yerleri; zengin, gekirgen, kumlu ve hafif kireçli toprakları sever. Kısmen gölgeli yerlere de dayanabilen aslanağzılar makul düzeyde sulanır. Tohumuyla çoğaltılan bitkinin erken dönemde ve aynı boyda üretilmesi için tohumlarının 12 hafta süreyle buzdolabında 2-4 derece sıcaklıkta soğuklandırılması gerekir. Bitkinin bu işlemi görmüş tohumları, ilkbahar başında sıcak yastıklara ekilir, iki hafta içinde çimlenen bitki gelişince, mayıs ayı içinde bahçe-lerimizdeki yerlerine şaşırtılarak 15-30′ar cm. aralıklarla dikilir. Yaz mevsimi boyunca bir-iki kez gübrelenmesi ve bol çiçek açmaları için uç alma işlemi uygulanması aslanağzılara iyi gelir.

Devamı Var
20.SAYFA

sağol

Görevimiz

saol