Çiçek Türleri 6

NEMOFİLA
(Diğer adları: Salkımçiçeği, Silene)
Suyaprağıgiller familyasındandır. Anayurdu Kuzey Amerika olan ve bilimsel adında bulunan Eski Yunanca Nemophila sözcüğü ‘ağaçları seven’ anlamı taşıyan bitkiler, özellikle ABD’nin Kaliforniya eyaletinde doğal olarak yetişmektedir. Bu cinsten bitkilere örnek olarak kitabımıza N.menziesii türünü alıyor ve kısaca Nemofila diye adlandırıyoruz. 1520 cm. kadar boylanabilen nemofila, biryıllık yarı dayanıklı otsu bitkidir. Dikine uzayan sürgünleri, bu sürgünler üzerinde uzayan saplarda karşılıklı dizili yeşil renkli küçük yaprakları vardır. Yaz aylarında sürgünlerin ucunda tek tek ama bolca açan ve 2,54 cm. genişlikte olan çiçekleri, bir teker şekli oluşturan

beş taçyapraklı ve fincan biçimlidir. Bu çiçeklerde taçyapraklarının çevresi gök mavisi ve ortası beyaz renkli olur. Nemofila bitkisi tarhlarda, bordürlerde ve kayalık bahçelerde çok güzel durur. Çiçekleri, kesme çiçek olarak makbul sayılır ama suya konulduğunda pek kısa ömürlü olur.
İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ
Nemofila bitkisi güneşli ve hafif gölge ortamları; süzek (suyu iyi akıntılı) ve hafif toprakları sever. Yaz mevsiminde gece sıcaklığının 18 derecenin altına indiği yörelerde daha iyi gelişme gösterir. Bitki, tohumlarıyla üretilir. Şaşırtılması güç olduğundan ilkbaharda bahçe toprağı işlenecek duruma geldiğinde, kazılıp tırmıkla düzeltilen toprağa tohumları 15′er cm. aralıklarla ekilir. Don olayının pek yaşanmadığı Güney Ege ile Akdeniz bölgelerimizde, nemofila bitkisinin ilkbaharda erkenden çiçek açması için tohumları sonbaharda ekilebilir.



NEMEZYA
(Diğer adları: Salkımçiçeği, Silene)
Sıracagiller familyasındandır. Anayurdu Güney Afrika’nın dağlık yöreleri olan ve Eski Yunanca’da ‘Aslanagzının benzeri’ anlamına gelen Nemesia sözcüğünü bilimsel adında taşıyan bu bitki cinsinin 70 dolayında türü bulunmaktadır. Bunlardan bahçelerimizde süs bitkisi olarak yetiştirilen N.strumosa türünü kitabımıza alıyor ve kısaca Nemezya diye adlandırıyoruz. Nemezya, 1530 cm. kadar boylanabilen biryıllık yarı dayanıklı otsu bitkidir. Karşılıklı dizili, mızrak biçimli, yeşil renkli yapraklarının kenarları dişlidir. Yaz boyunca açan huni ya da boru biçimli çiçekleri beyaz, sarı, bronz, pembe, koyu kırmızı, lavanta mavisi ya da sayılan bu renklerin karışımı ve gösterişli salkımlar halinde olur.

Nemezya bitkisi aşağıda sayılan isteklerine uyularak yetiştirildiğinde, çiçek bahçelerinin bordur ve sınırlarında çok güzel durur. Ayrıca makbul kesme çiçeklerden sayılır.
İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ
Nemezya bitkisi fazla sıcağa hiç dayanamaz ve hemen ölür. İklimi serin olan kıyı ve dağlık yörelerde çok iyi gelişir. Buralarda bol güneşli ortamda; iyi yanmış çiftlik gübresi ve kompozit ile zenginleştirilmiş bitek, süzek (suyu iyi akıntılı) ve hafif asitli toprakta yetiştirilmelidir. Çiçek açtığı dönem boyunca toprağının nemli tutulması gerekir. Bitki, tohumlarıyla üretilir. Kış sonu ya da ilkbahar başında kapalı mekânlarda soğuk yastıklara ekilen tohumlarından elde edilen fideleri gelişince, ilkbaharda bahçelerde bitkinin yetiştirileceği yerlere şaşırtılır ve 15′er cm. aralıkla dikilir..



NAKİLÇİÇEĞİ
(Diğer adları: Salkımçiçeği, Silene)
Karanfilgiller familyasındandır. Anayurdu Kuzey Yarımküre’nin ılıman bölgeleri, Afrika ve Akdeniz Havzası olan Silene cinsi bir ya da çokyıllık otsu veya çalımsı bitkilerin 250 dolayında türü vardır. Bunlardan özellikle S.pendula türü, ülkemizde süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir. Nakilçiçeği denilen ve 15-25 cm. kadar boylanabilen bu tür, biryıllık otsu bitkidir. Yerde yayılıcı özellik taşıyan sarkık sürgünleri ve karşılıklı dizili, yumurtamsı ya da mızrak biçimli yeşil yaprakları vardır, ilkbahar mevsiminden başlayıp yaz ortalarına kadar tek tek ya da bir arada açan bol sayıdaki çiçekleri küçük, borumsu biçimli ve soluk pembe-beyaz renkli olur. Fazla boylanmayan ve uzunca süre çiçekli kalan

nakilçiçeği bitkisi kayalık bahçelerde çiçek tarhları ve bordürlerde yetiştirilmeye çok uygundur.
İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ
Nakilçiçeği bitkisi bol güneşli ortamları sever ve süzek (suyu iyi akıntılı) olan orta derecede biteklikte her tipteki bahçe toprağında iyi gelişir. Yetiştirilmesi ve bakımı kolay, zahmetsiz bir bitkidir. Tohumlarıyla çoğaltılır. Bitkinin tohumları sonbahar mevsiminde kapalı mekanlardaki soğuk yastıklara ekilir. İlkbahara kadar çimlenip gelişen fideleri, ilkbahar mevsiminde havalar ve toprak 16-19 dereceye kadar ısınınca bahçelerde yetiştirileceği yerine, toprakta sıra üzerinde 15-20′şer cm. aralıklarla şaşırtılarak dikilir.



MUHABBETÇİÇEĞİ
(Diğer adı: Rezeda)
Muhabbetçiçeğigiller familyasının örnek bitkilerindendir. Anayurdu olduğu düşünülen Akdeniz Havzası’nda Reseda cinsi bitkilerin 70 dolayında türü yetişmektedir. Bunlardan güzel görüntüsü için değil de, daha çok hoş kokusu nedeniyle bahçelerimizde yetiştirilen R.odorata türünü kitabımıza örnek olarak alıyor ve kısaca Muhabbetçiçeği diye adlandırıyoruz. 30-75 cm. kadar boylanabilen muhabbetçiçeği biryıllık dayanıklı otsu bitkidir. Dikine uzayan kalın sürgünleri ile mızrak biçimli, yeşil renkli küt yaprakları olan bitkinin küçük çiçekleri, yaz başından sonbahar ortalarına kadar sürgünlerinin ucunda yoğun başaklar halinde açar. Bu çiçekler fildişi beyazı, yeşilimsi sarı, sarımsı

kahverengi ya da kırmızımsı kahverengi renklerde olur. Bitkinin çiçek salkımları, topluca koni görüntüsü ortaya çıkarır. Muhabbetçiçeği, hoş kokusu nedeniyle bahçelerde eve giriş kapısının yakınına, pencere altlarına, verandalara ya da pencere önlerine konulan saksılara ekilir. Ya da bahçelerde çiçek tarhları ile bordürlerde yetiştirilir. Çiçekleri, evlerde yapılan düzenlemelere konulur.
İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ
Muhabbetçiçeği bitkisi hiç değilse günün bir bölümünde gölgelik olan serin yerleri; organik madde yönünden zengin bitek ve kireçli topraklan sever. Çok sıcak yerlerde pek kısa süre çiçekli kalan bitki, bazen çiçek bile açmadan solar. Muhabbetçiçeği bitkisi tohumlarıyla üretilir. Tohumlan doğrudan doğruya bahçelerdeki yerlerine ya sonbaharın başında serpilerek ekilir, toprağı bastırılıp iyice sıkıştırılır. Ya da ilkbaharda toprak işlenecek hale geldiğinde tohumlar serpilerek ekilir ve bu kez toprak hiç bastırılmadan yalnızca tırmık çekilerek tohumların üzeri kapatılır. İki hafta içinde çimlenen bitkinin gelişen fidelerinden zayıf olanları sökülür ve bitkiler arasında 25′er cm. aralıklar bırakılır. Şaşırtıimayı hiç sevmeyen muhabbetçiçeği bitkisinin fideleri seyreltilmezse çiçek başaklan yere yakın ve basık olarak gelişir.



MOR TELGRAFÇİÇEĞİ

Kommelingiller familyasındandır. Anayurdu Amerika anakarasının tropikal bölgeleri olan ve bilimsel adını Hollanda asıllı ingiliz bitkibilimci J. Tradescant’tan alan Tradescantİa cinsi bitkilerin 40 dolayında türü bulunmaktadır. Bunlardan özellikle yurdumuzun Ege ve Akdeniz kıyı şeridinde süs bitkisi olarak sıkça yetiştirilen ve göze hoş gelen T.pallida ‘purpurea’ türünü kitabımıza alıyor ve bitkiyi kısaca Mor telgrafçi-çeği adıyla adlandırıyoruz. Yerden 30-40 cm. kadar yükselebilen ama sürüngen olarak 100 cm. kadar uzayabilen mor telgrafçiçeği çok-yıllık dayanıklı otsu bitkidir. Gövdesinin ve dallarının boğumlarından çıkan, 8-10 cm. uzunlukta ve 3-5 cm. genişlikte

olabilen, karşılıklı çiftler halinde dizili, oval biçimli ve koyu kırmızı-mor renkli yaprakları vardır. Dallarının ucundaki son çift yaprağının
İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ
Mor telgrafçiçeği bitkisi, bol güneşli ya da yarıgölge, ılık ve sıcak ortamları; süzek (suyu iyi akıntılı), kumlu, nemli ve fazla bitek olmayan toprakları sever. Yaz mevsimi boyunca bolca sulanması gerekir. Bitki gövde çelikleriyle çoğaltılır. Bu çelikler de mor renkli olup suda bırakıldığında bir hafta içinde köklenebilirler. Mor telgrafçiçeği, üretimi ve bakımı kolay olan bitkilerdendir.



MOR SÜSEN
(Diğer adları: Mor zambak, Mezarlık zambağı)
Süsengiller familyasının örnek bitkilerindendir. Anayurdu bilinmemekte; ama Kuzey Yarıküre’nin ılıman iklim kuşağında yetişmektedir. Mor süsen bitkileri ülkemizde de bahçelerde ve mezarlıklarda sıkça yetiştirilmektedir. 100150 cm. kadar boylanabilen çok yıllık dayanıklı otsu bitkilerdir. Rozet dizilişli, kılıç ya da şerit biçimli, 50 cm. kadar uzayabilen açık yeşil renkli, paralel damarlı yaprakları sivri uçludur, ilkbahar sonlarında ve yaz mevsiminde başaklar halinde açan mor renkli, iri ve gösterişli çiçekleri baygın kokulu olur. Bu çiçeklerde üçer adet çanak ve taçyaprağı vardır. Mor süsen çiçeğinin çanak biçimindeki ortası sarı renklidir. Burada, çiçeğin dişi organları bulunur.

Bahçelerde gruplar halinde dikilen mor süsenler bordur oluşturmaya yarar. Bitkinin güçlü kokulu çiçekleri parfümeri ve kozmetik endüstrilerinde kullanır.

İSTEKLERİ VE ÜRETİMİ

Mor süsen bitkisi hafif yapılı, süzek (suyu iyi akıntılı) ve organik madde yönünden zengin bitek toprakları; güneşli ortamları sever. Bitkinin üretimi kolay ve yetiştirilmesi oldukça zahmetsizdir. Mor süsen bitkisi, ilkbahar mevsiminde rizomundan (kök gövdesinden) bölünerek ve bahçe toprağına sıra üzerinde 2025′er cm. aralıklarla dikilerek çoğaltılır.

Devamı Var
6.SAYFA

saol

sağol

Görevimiz