Çiçek Türleri 24

Doğu Anadolu bölgesinde tabii olarak bulunan bu bitki eskiden beri bahçelerimizde yetiştirilir. Soğanları oldukça iri ve keskin kokuludur. Bu özelliğiyle bahçeden yılan ve fareleri uzak tuttuğuna inanılır.

İki cinsi vardır. Sarı veya portakal renkli Şah tacı toplu halde, aşağı doğru sarkan çiçeklere sahiptir. Boyu 50-75 cm.uzayabilir. Hafif desenli mor veya beyaz çiçekli diğer cins daha kısa boylu olup çiçekleri tek tek açar.

Hafif gölge ve drenajı iyi toprakları sever.Toprak iyi işlenmiş ve gübreli olmalıdır. Soğanlar eylül ve kasım ayları arasında 25-30 cm derinlik, 30-45 cm aralıklarla dikilir. Nisan ayında çiçeklenir. Soğanlar topraktan çıkarılmaz. Toprağına her yıl az miktarda yanmış gübre konur.



Zarafeti ve güzel kokusuyla eskiden beri şiirlere, şarkılara konu olan sümbüller geleneksel çiçeklerimizdendir. Ülkemizde tabii olarak bulunan bu çiçek zamanla Avrupa’ya götürülmüş, özellikle Hollanda’lı çiçekçiler tarafından aşılanarak pek çok çeşidi elde edilmiştir.

Tabii sümbüller uçuk pembe, mavi ve beyaz renklerde, yalınkat olur. Ağır ve tatlı bir kokusu vardır. Dikildiği yerde sürekli çoğalır ve yetiştirilmesi kolaydır.

Hollanda sümbülleri ise çok zengin renklere sahiptir. Çiçekleri kalın bir sapın çevresinde katmerli ve çok sayıdadır. Cinsine göre ağır veya hafif kokulu olabilir.

Sümbül soğanları eylül-ekim aylarında iyi gübrelenmiş toprağa 15 cm. derinlik ve 20-30 cm. aralıklarla dikilir. Tabii sümbüller mart- nisan, Hollanda sümbülleri ise nisan-mayıs aylarında açar. Soğanları topraktan çıkarmaya gerek yoktur.



Sıklamen
genelde iç mekan bitkisi olarak bilinirse de bahçede yetişen cinsleri de vardır. Sıklameni yetişmiş olarak almak en iyisidir. Mümkünse kışı beklemeden sonbaharda satın alın. Bol tomurcuklu olmasına dikkat edin. Direkt günışığından uzak serince bir yere yerleştirin. Düzenli sulayın.

Çiçekleri bittikten sonra yaz ortasına kadar sulamayın. Yazın saksısını boşaltın ve soğanı taze toprakla yeniden dikin. Toprak üzerini ancak örtmelidir. Köklerini kesinlikle ayırmayın. Önceleri toprak yalnızca nemli olsun. Bitki filizlenince normal sulayın.

Mayıs, haziran hariç her mevsim açan cinsleri vardır.



Safran
aslen çayır ve ormanlarda yetişen doğal bir çiçektir. Melezleme yoluyla bir çok çeşidi üretilmiştir. Beyaz, sarı, mor ve çizgili çeşitleri cinsine göre ilkbahar veya sonbaharda çiçeklenir. Toprak açısından seçici değildir. Gölge ağaç altlarından çim alanlara kadar her yerde yetişir. Saksıya dikilirse tomurcuklandığı zaman içeri alınabilir.

Sonbaharda açanlar haziranda, ilkbaharda açanlar ise eylül-kasım arası dikilir.

Soğanları 7,5 cm. derinlikte ve 10 cm. aralıklarla dikilir.



Bu zarif çiçek açıkta yetiştirmek için biraz hassastır. Rüzgardan korunmuş, bol güneşli bir yerde iyi işlenmiş toprağa dikilir. Soğanlar nisanda 10 cm. derinlik ve 15 cm aralıklarla dikilir. Veya ilkbaharda fazla sıkışık yerlerinden kökler ayrılır ve bekletmeden dikilir.

Yaprakları yaz sonunda çiçekleri açmadan kurur. Çiçekler eylülde 60 cm. uzayan sapların üzerinde açar.



Nergis
şüphesiz soğanlı bitkilerin en tanınmış üyelerinden biridir. Yetiştirilmesi çok kolaydır. Soğanları bir kere dikildikten sonra topraktan çıkarılmaz. Yıldan yıla çoğalarak olduğu yerde yayılır. Nergislerin ana rengi sarı olmakla beraber beyaz, portakal rengi veya iki renkli olanları da vardır. Çiçeklerin farklı boyut ve biçimlerde, kokulu ve kokusuz çeşitleri bulunur.

Nergisler normal bahçe toprağında, güneşte veya hafif gölgede yetişebilir.

Soğanlar Eylül başlarında 10- 15 cm derinliğinde dikilir. Çiçekler cinsine göre Şubat ve Nisan arasında açar. Bitkinin yaprakları kuruyana kadar kesilmemelidir.

Devamı Var
24.SAYFA

saol

Görevimiz

saol